×

Vergiftiging

 

Waarschijnlijk heeft u meer giftige stoffen in huis dan u denkt. Dat thinner en zwavelzuur giftig zijn zal u heus bekend zijn. Deze stoffen staan vast en zeker goed opgeborgen op een veilige plek. Maar wist u dat rookwaar, plantenmest en vlooienbanden ook giftig zijn?

Vergiftigingen ontstaan doordat dieren iets giftigs hebben gegeten of giftig materiaal hebben opgelikt dat aan hun vacht is blijven hangen (bijvoorbeeld carbolineum). Vergiftigingen van knaagdieren en vogels zijn vrijwel altijd fataal. Als honden of katten iets giftigs hebben gegeten zijn ze vaak nog te redden, al is dit afhankelijk van de aard van de vergiftiging, de hoeveelheid giftige stof en...... de juiste reactie van de eigenaar van het dier.

Vergiftigingen met geneesmiddelen, schoonmaakmiddelen en tabak komen het meest voor. Neem altijd contact op met uw dierenarts als u denkt dat er gif in het spel is.

Dierenartsen kunnen bij het vergiftigingeninformatiecentrum de meest recente informatie over giftige stoffen krijgen. Houd zo mogelijk de verpakking van het gif bij de hand. (Het is daarom verstandig giftige stoffen in hun oorspronkelijke verpakking te bewaren). Is je dierenarts niet direct bereikbaar, aarzel dan niet om een andere dierenarts te bellen. Anders verlies je kostbare tijd.

Afhankelijk van het giftige product dat het dier binnen heeft gekregen zijn er verschillende manieren waarop u zou kunnen reageren. Soms is het verstandig het dier water te laten drinken waardoor het gif zich verdunt. Soms is het verstandig het dier te laten braken en soms kan braken juist heel onverstandig zijn. Dat is het geval als het om agressieve en/of bijtende stoffen gaat, die dan voor een tweede keer langs de slokdarm komen en deze ernstig kunnen beschadigen. Ook kan het toedienen van Norit, een laxeermiddel, koffieroom of boter verstandig zijn. Dieren die bewusteloos zijn kunt u beter geen water via de bek toedienen. Ook het laten braken is dan niet verstandig.

Bij opname is het voor de dierenarts meer dan nuttig te weten welk gif het dier heeft opgenomen, omdat er dan een doelgerichte antidotumtherapie kan worden ingezet. Neem het produkt eventueel mee naar de praktijk.

Probeer, indien het dier het gif kort tevoren heeft binnengekregen, te laten braken. Dit kun je zelf meestal niet. Ga daarom meteen naar de dierenarts, want sommige vergiften zoals strychnine, arsenicum en insekticiden kunnen zeer snel en dodelijk werken. De dierenarts zal dan het dier doen braken met een spuitje.

Voorkomen is ook hier beter dan genezen: laat je dier niet loslopen en/ of snuffelen in gebieden waar aan rattenbestrijding wordt gedaan.

Let ook op met knaagdierverdelging in je eigen huis; poes kan overal bij en wat is er gezelliger dan een onverwacht brokje kaas of brood op te peuzelen op een duister plekje...

Ook flink opletten met antivries: dit produkt valt bijzonder in de smaak van dieren en ze zullen gemorste vlekjes graag oplikken, met onomkeerbare nierbeschadiging als gevolg.

Is de gifstof niet gekend, of de vergiftiging al vergevorderd, dan is de kans groot dat een behandeling geen effekt heeft, en je toch het dier kan verliezen. Bereid je daar op voor !!!

Paracetamol


Vaak geven mensen een paracetamol aan hun zieke hond. Dat lijkt zo onschuldig, maar is het niet!
Bij een hond van 5 kg kan een half paracetamolletje (= 250 mg) al tot acute vergiftigingsverschijnselen leiden.
Bij de hond (maar ook bij de kat) wordt paracetamol omgezet in een giftige stof. Deze stof is giftig voor de lever en zorgt ervoor, dat in het bloed het rode hemoglobine omgezet wordt in methemoglobine. Dit geeft het bloed een chocolade bruine kleur.
De ziekteverschijnselen van een vergiftiging met paracetamol: beginnen met slap op de poten staan, sloom en rode urine. Een paar dagen later treden de leverbeschadigingen op.

Wat kan wel in plaats van paracetamol? Acetylsalicylzuur oftewel Aspirine ®.

De dosering voor een hond is 2 à 3 maal daags 10 à 25 mg per kg hond per keer. Doch Aspirine is zeer giftig voor de kat !!!

Geef Aspirine® aan een hond nooit op een lege maag, want dan kan de maagwand beschadigd raken.

Denk er wel om: elk medicijn heeft echter bijwerkingen en kan de bijwerking van een ander medicijn versterken, zo ook Aspirine®. Neem voor gebruik contact op met uw dierenarts. Deze kan u vertellen of acetylsalicylzuur bij uw hond kwaad kan in verband met haar/zijn gezondheidstoestand en de eventueel andere medicijnen, die gegeven worden.

Een 'goed' slakkenjaar kan slecht nieuws betekenen voor huisdieren. Elk jaar weer zien dierenartsen honden, die van slakkengif hebben gegeten. Slakkengif is dodelijk voor hond (en kat). Alleen dankzij snel ingrijpen kan een hond dit overleven.

Metaldehyde heet het dodelijke ingrediënt en het is in veelvoorkomende slakkenvergiften terug te vinden. Het verraderlijke aan het goedje is, dat er geen tegengif voor bestaat.

Het vergif is niet alleen smakelijk gemaakt voor slakken, maar ook vinden huisdieren, vogels en egels het spul aantrekkelijk. Om nog maar niet te spreken over kleine kinderen. Huisdieren likken het op en als ze het hebben gevonden, gaan ze op zoek naar meer.

De eerste symptomen openbaren zich binnen enkele minuten tot drie uur nadat het vergif door het lichaam is opgenomen. Het gaat dan om braken, snelle adem- en hartslag, een wankelende gang, een hoge temperatuur, verwijde pupillen en krampen. Het dier kan zich angstig gaan gedragen. Een te hoge temperatuur kan bovendien leiden tot - blijvend - letsel aan lever en nieren.

Ga, wanneer dit zich voordoet, zo snel mogelijk met uw hond naar de dierenarts. Anders heeft het eten van metaldehyde zonder twijfel de dood tot gevolg.

Ik hoop dat u goed de verpakking leest en metaldehyde zal vermijden. Tenslotte zijn er ook nog volop natuurlijke manieren om van slakken af te komen, zoals het bekende flesje bier, maar ook Escar-Go van Ecostyle is veilig voor kinderen, huisdieren, egels, padden en vogels.

Paddensrtoelen

Een natte herfst betekent ook veel paddenstoelen in de tuin of in het bos. Maar let op: sommige paddenstoelen zijn giftig. Als uw hond er van eet, kan hij er zelfs aan overlijden.

Het voert hier te ver om een hele opsomming te geven welke wel en welke niet toxisch zijn. Bovendien kennen toch maar weinig mensen de soorten als zij ze zien. Neem altijd het zekere voor het onzekere en houd uw hond verre van paddenstoelen.

Mocht hij er toch een keer aan geweest zijn of weet u het niet zeker, laat hem dan zo snel mogelijk braken (zie hierboven). Neem eventueel een paddenstoel mee naar uw dierenarts, zodat hij weet wat uw hond gegeten heeft.

We verwennen huisdieren nogal eens met snoepgoed, zoals chocolade . Dat dit vergiftigingen met ernstige gevolgen kan veroorzaken is niet altijd bekend. Behalve overgeven, misselijkheid en diarree kan het hartklachten veroorzaken en kan de afloop zelfs fataal zijn.

De vergiftiging is vooral gevaarlijk voor de hond, niet voor de mens.

Chocolade

Chocolade – gevormd uit cacao en afkomstig van de Theobroma cacaoboom – bevat theobromine en deze stof is verantwoordelijk voor de toxische werking op de gladde spieren: hart, longblaasjes en het centraal zenuwstelsel.

De symptomen zijn: Nervositeit, rusteloosheid, opwinding, misselijkheid, braken, poly-urie (veel drinken), stuiptrekkingen en tremor (trillen). Het kan zelfs leiden tot coma (bewusteloosheid) met de dood als gevolg.

Er bestaat geen tegengif, dus alleen de symptomen kunnen bestreden worden.

Paardenvijgen

De meeste honden vinden paardenvijgen heerlijk. Anderen gaan erin liggen en draaien zich er 'n paar keer in rond, net als in koeienstront bijvoorbeeld.
Toch moet u het eten van paardenvijgen verbieden, omdat het gevaarlijk kan zijn.Paarden moeten regelmatig ontwormd worden. Ligt de regelmaat bij honden op 4x per jaar, bij paarden is dat om de 6 weken.Een paardenvijg van een paard dat juist ontwormd is met preparaten die "Organophosphor" bevatten, zijn zeer giftig voor de hond. En omdat u aan de vijg niet kunt zien, wat hij bevat, moet het opeten ervan dus verboden worden.
Niet iedere paardenvijg is gevaarlijk, maar voelt uw hond zich niet lekker na het eten ervan, gedraagt hij zich sloom en heeft hij last van diarree en krampen, raadpleeg dan uw dierenarts, want hij kan er uiteindelijk aan sterven.