Zoals dikwijls gezegd, is VOORKOMEN BETER DAN GENEZEN.
Dit geldt zeker ook voor onze vogelhobby. Wij verwijzen hiervoor naar de juiste voeding en van de juiste correcte verzorging. Over de verzorging is en wordt voldoende geschreven informatie gegeven. Iedere vogelliefhebber zou moeten weten hoe hij hiermee te werk moet gaan. En vragen staat nog altijd vrij. De eerste problemen ter verkomen van ziekten zijn hiermee al overwonnen. De voornaamste vogelziekten behoren tot de groep der infectie-ziekten. Dit zijn besmettingen door microscopisch kleine organismen o.a. bacteriën, virussen en schimmels. Een bepaalde hoeveelheid microben, (dit is de verzamelnaam van al deze microscopisch kleine ziekteverwekkers) parasiterend in een dierlijk lichaam, kan geen kwaad. iHet s zelfs door de natuur speciaal voorzien in de darmen! Dit is de goedaardige zogenaamde darmflora die zorgt voor vitamine B productie, waar het lichaam van de gastheer ook van kan profiteren. Het is pas wanneer bepaalde microben zich door de verzwakking afweermechanisme van het lichaam in overtollige mate gaan vermenigvuldigen, dat zij het orgaan in kwestie gaan aantasten en gaan remmen in zijn normale werking. Waardoor verschillende ziekten ontstaan (keel- pijn., zweren, leverziekten , longziekten, snot, diarree enz.). Op dat moment is het de hoogste tijd om in te grijpen, om de infectie tegen te gaan. Antibiotica, zoals de (Griekse) naam het zegt anti="tegen" en bios="leven" , zijn tegen het leven gerichte stoffen. Zij doden in principe dus al het leven. Zij zijn dus vergif ook voor het leven van de gastheer, van de vogel zelf. Alleen zijn zij in de normaal toegediende dosering niet sterk genoeg voor de gastheer, enkel voor zijn kleine gastjes, de microben. Laten wij dus in elk geval zeer nauwkeurig de opgelegde dosis in acht nemen. Het beste na raadpleging van een dierenarts. Laten wij ook, telkens als wij een behandeling met antibiotica moeten uitvoeren, tegelijkertijd poly-vitamine mengsels toedienen, omdat ook de goedaardige darmflora mede zal sneuvelen en de zieke vogel alzo een tekort aan vitaminen zal ondervinden. Polivitaminen waarin dus alle bekende vitaminen zitten, zorgen ook voor de noodzakelijke herstelling van de normale afweerkrachten van de vogels. Naast de antibiotica worden voor hetzelfde doel ook gebruikt de zogenaamde chemotherapeutica. Dit zijn kunstmatig gemaakte scheikundige producten die even werkzaam zijn als antibiotica, maar ook even giftig bij overdaad. Dus blijf waakzaam.
Let op bij aankoop nieuwe vogels en plaats uw nieuw aangekochte vogels altijd enkele weken in de zogenaamde quarantaine. Hou in deze periode de vogels goed in de gaten, en let dat ze eten en drinken. Let ook op de stand van de ogen en de beweging van de staart. Als alles goed gaat, kan na ongeveer 2 weken de vogel bij de andere geplaatst worden. Let op dat vogels welke van de tentoonstellingen komen (ze zijn daar onderhevig geweest aan drukte, temperatuur, andere voeding),niet teveel aan stress onderhevig zijn. Stress is een Engels woord dat letterlijk vertaald, spanning, druk en overbelasting betekend. Het is in feite een toestand waarbij fysisch en fysiologisch uiterst veel gevraagd wordt van deze vogels en waardoor het natuurlijk afweermechanisme verminderd kan worden,en dus snel een infectie opgelopen kan worden. Het is dus ook van groot belang dat de tentoonstellingsvogels ook goed onder je aandacht blijven, en voorzien worden van de nodige goede zaden en eivoer, en de nodige vitaminen. Dan zal ook hier alles tot een minimum beperkt blijven. Ook een gevaarlijke periode is de kweekperiode, zowel de broedtijd als de periode als er jongen zijn. Net zoals een mens kan ook een vogel immuun worden voor een infectieziekten. Dit wil zeggen: weerstandig of resistent als hij diezelfde ziekten met goed gevolg heeft doorgemaakt. Denk maar eens aan de behandeling van de pokken. Het zal duidelijk zijn dat ook de rui een gevaarlijke periode is voor het oplopen van infecties en of ziekten. Veel problemen zijn, zoals ze dikwijls is gesteld en geschreven, te voorkomen door orde en netheid in je vogelverblijf, waar ook regelmatig al de hokjes worden gereinigd en ontsmet.
Coccidiose is een besmettelijke ziekte die veroorzaakt wordt door coccidiën. Dit zijn microscopisch kleine eencellige organismen die hun ontwikkeling voor een deel in de darmcellen van een gastheer (onze vogels) doormaken. In de darmcellen vermenigvuldigen deze microörganismen zich enorm en maken daarbij de darmcellen kapot. Er zijn een groot aantal soorten coccidiën. Ze zijn niet altijd ziek makend terwijl ze op verschillende plaatsen in de darm kunnen voorkomen. Coccidiën beschadigende darmwand. Hierdoor wordt de vertering van voedsel moeilijker. Waar de darm wand door coccidiën is kapot gemaakt kan de darm geen voedsel meer verteren. Bij een ernstige besmetting gaat de verteringscapaciteit sterk achteruit. Bovendien ontstaan er bloedingen in de aangetaste darm. Tenslotte kunnen er allerlei ziekmakende bacteriën vanuit de darm de bloedbaan in en het dier dus ook nog op een andere manier onderuit halen. Omdat de vogel verzwakt raakt en het ziekten afweer systeem onder druk komt te staan is hij bovendien vatbaarder voor allerlei andere ziektekiemen. Coccidiën produceren eitjes, oöcysten geheten. Deze eitjes worden via de mest uitgescheiden en komen op de takken, zitstokken, voerplaat, op de bodem etc. terecht. Ze kunnen dan vervolgens weer opgenomen worden door andere vogels in de kooi of volière. Een maal in de darm van die vogels aangekomen, ontwikkelen de oöcysten zich weer tot cocidiën en is de cirkel rond. De volgende vogel is dan besmet.
Eén oöcyst kan zich in een tijdsbestek van acht dagen vermenigvuldigen tot 80.000 stuks! Hoe jonger een dier is, des te gevoeliger de darm en des te eerder vatbaar voor coccidiose. Vogels die van nature op de grond leven, zoals onze patrijzen en kwartels, scharrelen de hele dag in de grond. Grondbewoners raken dan ook veel eerder besmet met oöcysten dan vogels die praktisch nooit op de grond komen! Zangvogels en duiven zijn eveneens erg gevoelig voor coccidiose. Met name pas uitgevlogen jongen en vogels die in de rui zijn. Naarmate er meer vogels in een beperkte ruimte worden gehuisvest neemt de kans op een besmetting gigantisch toe!Vogels die ernstig besmet zijn gaan bol zitten, gaan minder voer opnemen, vermageren snel en hebben vaak dunne, slijmerige ontlasting (soms met bloed). Om definitief te kunnen bepalen of er sprake is van een coccidiose besmetting dient ontlasting opgevangen te worden. Aan de hand van microscopisch onderzoek van deze ontlasting kan vastgesteld worden of er oöcysten aanwezig zijn. Een coccidiose besmetting kan men vast stellen aan de opgezette darmen ,en een vermagerd borstbeen van de vogels, beter is het een mestonderzoek laten uitvoeren bij je dierenarts. Het kan doeltreffende bestreden worden met geneesmiddelen: coccidiostatica. Het is belangrijk de ziekte tijdig vast te stellen om erger te voorkomen. En zoals ook meerder malen geschreven doe eens primitief een kuur voor de kweek en tijdens de eerste en de tweede ronde. Het helpt.
Bij jonge nestvogels is deze infectie bekend als zweetziekte. Besmette vogels lijden aan darmstoornissen en hebben hevige diarree. Het nest word aldus bevuild omdat de ouders deze uitwerpselen niet kunnen verwijderen. De bacteriën kunnen zich daarom explosief vermenigvuldigen en het hele nest besmetten. Ook zelfstandige jongen zijn vatbaar voor deze ziekte. Sterfte is zeer plots en vertoont veel overeenkomst met acute salmonella of pseudo-tuberculose. Met bacterieën verontreinigd voedsel en slechte hygiëne kunnen ook hier weeral de oorzaak zijn.
Een van de problemen die bij onze kanaries ook wel eens voorkomen zijn de kalkpootjes. Het is bij vogels in de volière en ook in de kooien dat dit zich wel eens voordoet. Ook oudere vogels zijn er wel eens meer de dupe van dan jonge vogels. Maar vogels gehouden in grotere volière's zijn er meestal iets meer vatbaar door dan vogels in bv kweekkooien. Hoe merkt men dat de vogel kalkpoten heef? Als je regelmatig observeert en dat horen wij regelmatig te doen, zodat je altijd tijdig kan ingrijpen als een vogel iets mankeert. Bij kalkpoten zal de vogel regelmatig aan zijn pootje pikken. Als men de vogel er uit vangt valt onmiddellijk op, dat de vogel behoorlijke schubjes op de poten heeft, vergelijk maar eens met een vogel die dit niet heeft. De schubjes zijn bedekt met diverse korstjes en sluiten ook niet meer aan op het loopbeen van de vogel. Tussen deze schubjes bevindt zich een wit grijsachtige (etterige) substantie waardoor de besmetting ontstaat. De basis van de kalkpoten is een mijt (Cnemidocoptes mutans) deze is maar nauwelijks enkele tienden van een millimeter groot. Is de vogel door de mijt besmet dan graaft deze in de hoorndelen van de pootjes gangen. Hier leeft de mijt van het bloed van de vogels en legt in de gangen haar eieren. En op deze manier groeit dit uit tot de zogenaamde kalkpoten.
De vogels hebben aan deze pootjes erg veel jeuk, pikken voortdurend aan de verdikte pootjes en zitten erg moeilijk op hun zitstokjes, meestal liggen ze op hun stokje. Onze vogel heeft er erg veel hinder van, en zal zo zeker conditie verliezen en is veel vatbaarder zijn voor andere ziekten. Maar dodelijk zijn de kalkpoten voor de vogel niet. Maar zoals eerder gezegd wel zeer hinderlijk, en niet goed voor de algemene conditie van de vogel. En het zal dan ook duidelijk zijn dat met zulke vogels nauwelijks of niet meer te kweken valt. Ook het ingroeien van een ring in de poot van de vogel is meestal (niet altijd) ook de oorzaak van kalkpoten. Daardoor zal de bloedtoevoer afgestopt worden met alle gevolgen voor de poot van de vogel, tijdig ingrijpen kan de poot nog redden ,en meestal zal de ring ook snel verwijderd moeten worden.I n tegenstelling met andere ziekten, en of problemen bij onze vogels zijn de kalkpoten erg goed te bestrijden. Er zijn verschillende manieren maar de meest gebruikte is toch de pootjes insmeren met "ZUUR VRIJE VASALINE " . Smeer het pootje hier goed mee in, en voorkom dat er vaseline in de dijbevedering komt. Het is wel niet erg maar het ziet niet mooi uit voor de bevedering. Herhaal dit om de 2 dagen en ongeveer in totaal 3 maal,o p het einde van de week is de mijt zeker dood ,en de schubjes herstellen zich op het loopbeen. Waarschuwing: verwijder nooit zelf schubjes van de pootjes; men krijgt gegarandeerd ontstekinge ,en of bloedende pootjes. Is het toch zo, behandel deze dan met terramycine, dan geneest het snel.
Als je de vogels in de vollere regelmatig observeert, en badwater geeft met badzout erin zullen kalkpoten bij uw vogels weinig of geen kans krijgen, en uw vogels zullen er u dankbaar voor zijn. En het zal resultaat geven in de kweek. succes.
Nou laat ons hopen dat het niet zo ver komt want daar hebben we toch zeker onze vogels niet voor gekweekt en verzorgd. Maar toch blijkt dat jaarlijks weer menig vogelkweker er mee te maken krijgt met vogelpokken. Daarom wil ik u langs deze weg weer even uw aandacht vragen voor het voorkomen van deze vogelpokken. Dikwijls hoort men wel eens zeggen: ik heb de snapziekte, maar ik wil wel even stellen dat dit totaal niets te maken heeft met de kanarie pokken. Bij kanariepokken treft men de volgende zaken aan:
Symptomen:
Duidelijke ademhalingsproblemen. Uitwendige pokken op de huid en de poten en oogleden. Inwendige niet zichtbare pokken. Happende vogels die plots dood vallen in de kooi.
Overdragers:
Andere vogels maar vooral de vinkachtigen. Bijtende en zuigende insecten o.a. Luizen en muggen vooral. Door de liefhebber zelf als bv het virus aan de kleren zit (opgelopen bij een collega ?).
Voorkoming:
Dit is goed te voorkomen, dit door preventief jaarlijks in juli te enten. Het is ook de enige manier die afdoende helpt. Deze entstof is via de dierenarts te verkrijgen. De set bestaat uit twee capsules; een gevriesdroogde entstof, en één met oplosvloeistof. Het voordeel van deze entstof is de lange houdbaarheid en stabiele samenstelling. Er is ook bijgevoegd: een entnaald en een goede beschrijving van de manier van enten.
Hierin worden ook nog veel fouten gemaakt vandaar dat ik ze nog even onder uw aandacht wil brengen.
Reeds geïnfecteerde (besmette) vogels gaan ondanks een enting dood !
Het is een fabel dat vogels de in bezit zijn van de kanarie pokken nog te helpen zijn door te gaan enten van deze vogels . Met andere woorden beter voorkomen dan genezen.
Enten met verschillende liefhebbers. Dit is zeker mogelijk maar een goede hygiëne en weten waar en bij welke liefhebber men ent is noodzakelijk. Zeker oppassen als men met dezelfde flacon gaat enten bij verschillende liefhebbers, kan je zo snel en ongewild de ziekte overbrengen. Zeker het gebruikte materiaal en naalden steeds goed ontsmetten, en verander ook van kleding en was steeds goed je handen.
Indien u pokken constateert of denkt te hebben, zet dan al je vogels apart bij voorbeeld in broedkooien, waarschuw al je collega's. Vogelkwekers: neem geen onderling contact meer met je liefhebbers-kwekers. Waarschuw een dierenarts en volg zijn advies op. Maar ik hoop dat het niet zo ver komt en dat kan maar op een manier en dat is enten. En denk er aan beter voorkomen dan genezen. Maar dat kan in geval van de kanariepokken niet meer.
Regelmatig hoor ik van liefhebbers dat hun vogels een knarsend piepend krakend geluid maken. Het is een erg irriterend geluid ,en het zegt wel degelijk wat van de gezondheid toestand van de vogel. Ervaren liefhebbers weten wat hen te doen staat. Voor alle anderen hier een uiteenzetting .De symptomen zijn duidelijk zichtbaar en waarneembaar de vogel zal oa : Happen en regelmatig niezen. Regelmatig schudden en slaan met het kopje.
Regelmatig overdreven strijken met de snavel langs de zitstokken . Een krakend piepend geluid maken.
Het hoeft niet direct de luchtpijpmijt te zijn die de oorzaak is. Zeker in de winter en of koude najaar kan er ook een verkoudheid/ontsteking van de luchtwegen ontstaan. Door tijdig toedienen van een medicament kan dit snel worden opgelost. Maar komt dit voor in de zomer bij warm weer, en bij meerdere vogels dan is het toch opletten geblazen dat de luchtpijpmijt niet de oorzaak is. Het is dan ook van groot belang snel op te treden. Dit kan op de volgende manier. U haalt een Vapona strip, die hangt u de eerste 24 uur geheel geopend buiten op, de kracht van de werking zal dan flink afnemen. Dat is ook wat we nodig hebben, want zou u de strip direct in de kweek of vogelruimte hangen zullen de vogels te veel produkt krijgen, en dik gaan zitten. Met als je niet oplet fatale gevolgen. De concentratie was dan duidelijk te hoog voor je vogels. Maar als u de cassette 24 uur buiten hangt en daarna in je gesloten ruimte van bv 30 kubieke meter dan kan daar de strip zonder problemen 4 tot 6 uur in hangen. Doe dit een dag of 4 à 5 achter elkaar en de mijt zal zeker afsterven, herhaal dit over een 3 tal weken nog eens als er misschien nog eventuele larven zijn uitgekomen. Na deze behandeling zal het zeker gedaan zijn met deze mijt. Maar kan er toch nog een knarsend en piepend geluid blijven hier en daar, dan hebben de mijten duidelijk schade aan de luchtpijp en longen teweeg gebracht. Dit zal dan blijvend zijn, zeker bij een schrikreactie van de vogel zal hij dit knarsend geluid laten horen, over het algemeen gaan de vogels hier niet dood aan. Bij goed opserveren en tijdig ingrijpen zal dit probleem niet of nauwelijks voorkomen en gebeurt het toch, dan is het bij tijdig ingrijpen te bestrijden.
OPM : De vapona strip is ook altijd goed voor ander ongedierte in je vogelverblijf vliegen en andere insecten zullen snel sterven ,en ook de bloedmijt ,en andere zullen het erg moeilijk krijgen zich voort te planten .Maar wees gewaarschuwd ,zorg dat de grootste kracht van de strip af is als u die gaat gebruiken in uw vogelverblijf ,blijf je vogels opserveren bij het gebruik er van. Tegenwoordig zijn er ook bestrijders die El werken en die je via een stekker in het stopcontact steekt ,met daarop gemonteerd een flesje met een dood werend product voor insecten en andere.Als je deze gebruikt blijf dan ook je vogels goed opserveren,en lees eerst de gebruikt aanwijzingen ,en volg deze goed op.
Vooral onze geliefde goudvink is er zeer gevoelig voor maar ook andere vogels en onze kanarievogel kunnen wel eens geïnfecteerd worden.
Ziekteverschijnselen:
De infectie vertoont veel overeenkomst met chronische bronchitis bij de mens. De verkouden vogel ademt met ritmisch geopende bek. Soms kan dat gepaard gaan met fluitende en reutelende geluiden. Besmette vogels niezen af en toe wat ongeveer als volgt klinkt: puft - puft. De lokroep is hees en sommigen verliezen volledig hun stem. Ademhalingsstoornissen kan nog vele andere oorzaken hebben zoals pseudo-tuberculose, paratyfus aspergillosis.
Luchtpijpmijten en gaapwormen:
Probeer deze ziektebeelden van elkaar te leren onderscheiden. Vooral in de herfst met zijn sterk wisselende temperatuur treedt de infectie veelvuldig op. Het verschil tussen de dag en nachttemperatuur kan in sommige volières enorm verschillen. Zorg in deze ook altijd voor een tochtvrij verblijf, maar wat zeker zo belangrijk is, een erg droge bodem bedekking die regelmatig wordt vervangen door nieuwe droge bedekking. En het kan ook niet voldoende gezegd worden zorg bij deze bodem bedekking in welke vorm ook altijd voor voldoende vogelgrit ter beschikking. Het is ook enorm belangrijk om de ziekte in een vroeg stadium op te merken. Vogels die al langere tijd ziek zijn kunnen nog wel genezen maar hervallen erg snel. Geef naast een geneesmiddel een weinig warmte aan zulk een vogel, en houd de vogel weg van een wat vochtig verblijf, zodoende kan de vogel met deze hulp er bovenop geholpen worden. U ziet dat vogelziekten voorkomen niet altijd meevalt maar door goed te opserveren, en te verzorgen, kunnen veel ziekten, en narigheden in ons vogelverblijf voorkomen worden, maar men moet er tijdig bijzijn, en uiteraard ook de vogel willen verzorgen, wij zijn tenslotte niet voor niets vogelliefhebbers. Het zal wel duidelijk zijn dat vogels die regelmatig in de winter (rust) periode ziek vallen men het best kan uitsluiten voor de kweek, dit om verdere teleurstellingen tijdens de kweek te voorkomen.
Er moet een onderscheid gemaakt worden tussen acute en chronische vorm.
De ziekteverschijnselen gelijken veel op salmonella. Er kunnen echter kleine verschillen zijn. Acute vorm: Aangetaste vogels zijn maar korte tijd ziek, gaan dik zitten en kunnen een uur later dood zijn. Bijna altijd is er diarree geweest. Bek en neusdoppen zijn soms blauw. Vogels die wat meer weerstand bieden vertonen ernstige ademhalingsmoeilijkheden, zitten in elkaar gedoken en hebben diaree. Hersenstoornissen komen ook voor. Chronische vorm. De lever is dikwijls ontstoken en is als een bruinrode vlek onder het borstbeen waar te nemen. Ook een ontsteking van de snavelrand, oogvliezen of oogholte kan voorkomen waardoor zelfs een uilenkop ontstaat. (kaal rond de ogen) Eventuele ontsteking van de neusholte kan tot snotverschijnselen leiden. De ademnood is meestal meer uitgesproken dan bij paratyfus. Doordat beide bacteriële infecties in hun ziekteverschijnselen veel overeenkomst vertonen is het moeilijk om een juiste diagnose te stellen. Dit is niet van essentieel belang omdat de gebruikte geneesmiddelen dezelfde kunnen zijn. In principe komt paratyfus het meest in de zomer voor terwijl pseudo-tuberculose een voorkeur heeft voor de winter. Dit hoeft natuurlijk niet altijd zo te zijn.
Dit is meestal een ziekte die vogels overkomt die in huis gehouden worden ,en die onderhevig zijn aan diverse tijden van lichturen .Ik bedoel daarmee de ene dag gaat het licht aan om bijvoorbeeld 6 uur s,morgen en uit om 11 uur 's avonds de andere dag om 8 uur 's morgens en gaat uit om 10.00 Uur 's avonds en in het weekend is het dikwijls nog gekker. De vogel weet hier na een jaar bijna niet meer hoe hier mee om te gaan .De vogel valt in de rui en komt er maar zelden weer uit men noemt dit de stokrui ,de vogel blijft maar ruien ,verliest hier erg veel energie, en dikwijls zal hij er ook aan sterven .Dit is dan erg jammer ,want dit is zeker te voorkomen ik hoop met dit kort artikel wat gegevens aan te dragen om dit te voorkomen .
Waar men zeker rekening mee moet houden als men een kanarie gaat houden in de huiskamer, een van deze zaken is dat de lichturen omstreeks de 11 uren te houden.Doet men dit niet en de ene keer heeft de vogel BV 11 uren de andere keer 16 uren, en dan weer meer of minder dan zal men geen jaren plezier hebben van je vogel. Wat gebeurt er nu. De hypofyse van de vogel reageert op het aantal licht uren ,met andere woorden de vogels in de natuur gaan broedrijp worden naar gelang de lichturen verlengen de temperatuur doet daar maar weinig aan ,zo ook als de dagen weer korter worden stopt de vogel in de natuur met broeden ,en begint aan het vervangen van zijn verenkleed.Nu wat gebeurt er nu bij de vogel thuis als je niet telkens om een bepaalde tijd je vogel donker zet ? Nu de vogel zijn Hypofyse slaat langzaam op tilt hij of zij weet niet meer vast te stellen of het nu lente ,zomer herfst of winter is Kortom gezegd de vogel raakt totaal van slag ,gaat aan het ruien(vervangen verenkleed) en omdat de vogel van slag is komt hij niet meer uit de rui zal niet meer fluiten ,en de veren en pluimpjes blijven in de kamer rondvliegen .De vogel is in de zogenaamde stokrui gevallen en hij komt hier erg moeilijk,en dikwijls niet meer uit. Na een lange weg zal zelfs de vogel deze energie niet meer kunnen opbrengen vermageren en sterven.Dus je ziet hoe belangrijk het is om dagelijks het aantal lichturen goed in de gaten te houden.
Men kan dit voorkomen zoals ik hier boven reeds vermelde door de vogel maximum 11.00 uur licht te geven per dag ,hoe dat is vrij eenvoudig .Je verdeelt de 11.00 uur licht over de dag die jouw het beste uitkomt .Bokvoorbeeld je staat altijd om 8.00 uur op tel daar bij 11.00 uur bij en je komt op 19.00 Uur s,avond uit. Nu op die tijd leg je een donkere doek over je kooi heen ,en s,morgens als je weer precent bent haal je hem om 8.00 uur weer er af .Je zult zien dat na een week de vogel omstreeks 19.00 uur al in een hoekje gaat zitten in een bolletje ,en geeft zo aan dat ze wil gaan slapen. Doe je het zo dan zal de vogel elk jaar ook weer ruien maar zal na een week of zeven hier weer uit zijn en weer beginnen met fluiten ,de vogel komt zo nooit in de stokrui en je zult er lang plezier van hebben ,vergeet natuurlijk niet wekelijks grit en vogel mineralen te geven op de boden van de kooi ,erg voorzichtig zijn als je groenvoer geeft liever niet doe je het toch dan niet meer als wat op een uurtje geheel op is ,is dit niet zo dan geef je te veel ,en is de kans op darm stoornissen erg groot ,geef ook hooguit maar twee maal per week ,en dit ook met badwater ,al mag dit ook dagelijks zijn.
Het is een goed gekende ziekte bij de duivenliefhebbers maar ze komt bij vinken en insecteneters (zanglijsters) wel eens een enkele keer voor. De snavelholte is aangetast en de vogel ademt met geopende bek. In de keel en snavelholte ziet men altijd kleverige witte tot gele aanwassen. Zieke vogels hebben ernstige moeilijkheden bij het eten en drinken en verkeren in constante ademnood.
Het is een schimmelinfectie van de huid met vooral op de kop en in de nek veeruitval. De huid heeft op de kale plekken een witgrijze kleur. Bij schimmelziekten moet men vooral de oorzaak trachten op te sporen. Gewoonlijk ligt die hier ook weer bij de bouw van uw kweekruimten. Slechte verluchting, beschimmeld voedsel en te vochtige omgeving enz. kunnen een oorzaak zijn. Ook een langdurige toediening van antibiotica kan schimmelinfectie tot gevolg hebben. Infectiemogelijkheden zijn onder andere:
De besmetting kan ook door muizen of insecten overgebracht worden. Vooral de nazomer, herfst en winter zijn een gevaarlijke tijd omdat er dan dikwijls spraken is van overbevolking en de meeste vogels in groep gehuisvest zijn. Door uitsluitend zaad te voeren en weinig of geen krachtvoer zijn deze door conditieverlies nog extra gevoelig. De hogere luchtvochtigheid en grotere temperatuurschommelingen in deze jaargetijden komt daar als risicofactor nog eens bovenop. Een zieke vogel kan dan op de kortste tijd uw hele volière besmetten. Zowel salmonella als pseudo-tuberculose kennen dan dikwijls een epidemisch verloop vooral bij dicht bevolkte onhygiënische en ondoelmatig gemaakte volières. Dit wil zeker niet zeggen dat u in het andere geval geen problemen zult kennen.
Worminfecties zoals gaapwormen, lintwormen spoelwormen enz komen bij hygiënisch gehuisveste vinkachtige zelden tot nooit voor. Aangetaste vogels ademen met geopende snavel en proberen de wormen weg te slingeren door met de kop en bek op en neer te slingeren.
Waarschijnlijk heeft u meer giftige stoffen in huis dan u denkt. Dat thinner en zwavelzuur giftig zijn zal u heus bekend zijn. Deze stoffen staan vast en zeker goed opgeborgen op een veilige plek. Maar wist u dat rookwaar, plantenmest en vlooienbanden ook giftig zijn? Vergiftigingen ontstaan doordat dieren iets giftigs hebben gegeten of giftig materiaal hebben opgelikt dat aan hun vacht is blijven hangen (bijvoorbeeld carbolineum). Vergiftigingen van knaagdieren en vogels zijn vrijwel altijd fataal. Als honden of katten iets giftigs hebben gegeten zijn ze vaak nog te redden, al is dit afhankelijk van de aard van de vergiftiging, de hoeveelheid giftige stof en......de juiste reactie van de eigenaar van het dier. Vergiftigingen met geneesmiddelen, schoonmaakmiddelen en tabak komen het meest voor. Neem altijd contact op met uw dierenarts als u denkt dat er gif in het spel is. Dierenartsen kunnen bij het vergiftigingeninformatiecentrum de meest recente informatie over giftige stoffen krijgen. Houd zo mogelijk de verpakking van het gif bij de hand. (Het is daarom verstandig giftige stoffen in hun oorspronkelijke verpakking te bewaren.) Is de dierenarts niet direct bereikbaar kijk dat in het volgende lijstje wat u zelf zou kunnen doen. Afhankelijk van het giftige product dat het dier binnen heeft gekregen zijn er verschillende manieren waarop u zou kunnen reageren. Soms is het verstandig het dier water te laten drinken waardoor het gif zich verdunt. Soms is het verstandig het dier te laten braken en soms kan braken juist heel onverstandig zijn. Dat is het geval als het om agressieve en/of bijtende stoffen gaat, die dan voor een tweede keer langs de slokdarm komen en deze ernstig kunnen beschadigen. Ook kan het toedienen van Norit, een laxeermiddel, koffieroom of boter verstandig zijn. Dieren die bewusteloos zijn kunt u beter geen water via de bek toedienen. Ook het laten braken is dan niet verstandig.
Atoxoplasmose is een vorm van coccidiose. Het is vooral een ziekte van jonge vogels tot +/- 9 maanden en is meestal niet te miskennen in zijn optreden. Typisch is ook hier weeral de gezwollen lever die blauw tot zwart gekleurd is en in eerste instantie rechts onder het borstbeen te zien is. Later kan zich dit uitbreiden tot een brede blauwzwarte band. De uitwerpselen zijn meestal lichtgroen gekleurd. Jonge vogels kunnen ook in het nest besmet worden en vertonen ziekte verschijnselen vanaf +/- 8e dag. Ze verlaten dikwijls te vroeg het nest en lijden soms aan hersenstoornissen. Het is erg belangrijk deze ziekte tijdig te herkennen, en zo snel mogelijk te behandelen want deze ziekte verspreid zich razend snel met meestal een dodelijke afloop als men niet tijdig heeft ingegrepen met een behandeling. Parasieten vermenigvuldigen zich in de milt, merg, lever, longen enz. Daardoor ontstaat ook bloedarmoede. De keel en huid zijn daarom bleker van kleur en is vooral bij nest jongen opvallend. De buik is ook gezwollen. Bij sectie valt naast de lever de zeer sterk vergrote donkerrode milt op. De oudere vogels worden niet dodelijk ziek omdat zij een grotere weerstand hebben. Zij hebben echter een minder goede conditie en omdat zij drager zijn blijven ze zonder geneesmiddelen de jongen besmetten. De infectie treedt vooral in de nazomer op.
